روي قبرم بنويسيد کبوتر شد و رفت

زير باران غزلي خواند ، دلش تر شد و رفت

چه تفاوت که چه خورده است غم دل يا سم

آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت

روز ميلاد ، همان روز که عاشق شده بود

مرگ با لحظه ي ميلاد برابر شد و رفت

او کسي بود که از غرق شدن مي ترسيد

عاقبت روي تن ابر شناور شد و رفت

هر غروب از دل خورشيد گذر خواهد کرد

ادمی ساده که يک روز کبوتر شد و رفت

 

 

:: بازدید از این مطلب : 613

|

امتیاز مطلب : 39

|

تعداد امتیازدهندگان : 11

|

مجموع امتیاز : 11