روز اول آشنایی یادته....

برام شعرعاشقانه میخوندی یادته....

من که برات بودم عزیزترین یادته.....

سرمو رو شونه هات میذاشتم یادته....

دست های مهربونت رو روی صورتم می کشیدی یادته....

بهم میگفتی تو تنها عشقمی یادته....

همیشه من تنها آرزوت بودم یادته....

بهم میگفتی توی قلب من جز تو کسی راه نداره یادته....

میخوام تموم حرفاتو فریاد بزنم...(*بگم بی وفا یادته*)

تو تمام وجودت که الآن از سنگ شده منو تنها میذاری...

مگه تو دل نداری....وجدان نداری....

اینو بدون دل من بازیچه نبود...

آره من مثل عروسکی اسباب بازی تو شدم...

تو منو بازی دادی...چه جور به خودت اجازه دادی...

با رفتنت غرورمو بشکنی...

باشه برو....من تنهایی رو بعداز تو دوست دارم...

آرزوی باران ک

افی برای تو می‌کنم که زیبایی بیشتری به روز آفتابیت بدهد...

آرزوی شادی کافی برای تو می‌کنم که روحت را زنده و ابدی نگاه دارد...

آرزوی رنج کافی برای تو می‌کنم که کوچکترین خوشی‌ها به بزرگترینها تبدیل شوند...

آرزوی بدست آوردن کافی برای تو می‌کنم که با هرچه می‌خواهی راضی باشی...

آرزوی از دست دادن کافی برای تو می‌کنم تا بخاطر هر آنچه داری شکرگزار باشی...

آرزوی سلام‌های کافی برای تو می‌کنم که بتوانی خداحافظی آخرین راحتری داشته باشی...

می گویند که تنها یک دقیقه طول می‌کشد که دوستی را پیدا کنید...

یکساعت می‌کشد تا از او قدردانی کنید...

اما یک عمر طول می‌کشد تا او را فراموش کنید...

آرزوی کافی برایت میکنم...

می ترسم حالا که بی تاب تر از آخرین قطره باران و اولین شکوفه بهارم

باز نیامدنت را ببینم - با اینهمه زمستان امسال هم بی تو گذشت تا ابری

نیامده.بگو : با قرارهای هنوز منتظر چه باید کرد!!!؟

من منتظر امدن تومی مانم..حتی اگراخرین قطره باران بصورتم ببارد...

گذشت زمان برای آنان که در انتظارند بسیار کند...

برای آنان که می هراسند بسیار تند...

برای کسانی که زانوی غم به بغل میگیرند بسیار طولانی...

برای کسانی که سرخوشند بسیار کوتاه است...

اما برای کسانی که عشق می ورزند ...

آغاز و پایانی نیست و زمان تا ابدیت ادامه دارد....